سحر (جادو)
بسم الله الرحمن الرحیم
سحر (جادو)
جادو و افسون را سِحر گویند.
سحر در لغت به معناى خدعه و نیرنگ، چشم بندی، اظهار باطل در چهره حق، برگرداندن چیزى از مسیر درست آن و هر چیزى که منشأ و سبب آن دقیق و لطیف باشد، آمده است.
بررسی کامل سحر (جادو) از منظر قرآن و عترت
فهرست
مرحوم سید دروسیله النجاه می گوید:سحر عبارت است از نوشتن یا خواندن اورائ مخصوص یا سوزانیدن با آتش و دود کردن پیزهای مخصوص یا نقش کردن صورت یا دمیدن یا گره زدن یا چند چیز را به وضع خاصی در جاهایی دفن کردن بطوری که در بدن یا قلب یا عقل شخص سحر شده اثر کند،مثل اینکه اگر غائب باشد او را حاضر کند یا اینکه او را خواب و بیهوش کند،یا محبت یا دشمنی بین او دیگری ایجاد کند مثل جدایی انداختن بین زن و مرد که در سوره بقره ((یفرقون به بین المرء وزوجه)) به این موضوع اشاره شده است.
زنی خدمت رسول خدا(ص)آمد وعرض کرد : ای رسول خدا! شوهری دارم که با من تند است و من کاری کرده ام(جادو و جنبل)که با من مهربان شود؟ رسول خدا(ص)فرمود : وای بر تو! دینت را تیره کردی ! نفرین فرشتگان نیک بر تو باد! این جمله را سه بار فرمود نفرین فرشتگان آسمان بر تو باد! نفرین فرشتگان زمین بر تو باد!.
امام علی(ع):هر که چیزی از جادو بیاموزد , کم یا زیاد , کافر است و پایان عهد او باپروردگارش باشد و کیفرش آن است که کشته شود مگرتوبه کند.
امام علی(ع):چشم زخم و طلسم و جادو و فال نیک زدن واقعیت دارد , اما فال بد زدن و سرایت(بدی)واقعیت ندارد.
پیامبر خدا(ص):سه طایفه اند که به بهشت داخل نمی شوند، دائم الخمر و دائم السِحر و قطع کننده رحم.
امام علی(ع):سحر کننده مانند کافر به خدا است و کافر جایش در آتش دوزخ است.
پیامبر خدا(ص):جادوگر مسلمان باید کشته شود و جادوگر کافر کشته نمی شود عرض شد : ای رسول خدا! علتش چیست؟
فرمود :چون شرک و سحر قرین همند و وجود شرک در کسی بدتراز وجودسحراست .
امام علی(ع):اگر دو مرد عادل شهادت دهند که مرد مسلمانی جادو کرده است , باید کشته شود.
پیامبر خدا(ص):هرگاه جادوگری را گرفتید , او را بکشید سپس این آیه را تلاوت کرد((و جادوگر هر جا باشد نجات نمی یابد)) فرمود : هرجا یافت شد در امان نیست .
امام صادق (ع):ساحر را یک ضربت شمشیر بر سرش می زنند(و او را می کشند).
سیمیا:که در چگونگی ضمیمه کردن قوای ارادی با قوای مخصوص مادی برای انجام تصرفات عجیب و غریب در موجودات طبیعی بحث میکند،یکی از شعب این علم همان (چشم بندی)است که بوسیله تصرف در قوه خیال بیننده، آثار عجیبی به نظرش مجسم می سازد این علم واضح ترین اقسام سحر است.
لیمیا: یا علم تسخیرات که از کیفیت تاثیر قوای ارادی به وسیله ارتباط یا ارواح قوی عالم بالا مانند ارواح متعلق به کواکب با ارتباط و استمداد از جن و تسخیر آنها بحث میکند.
هیمیا:یا طلسمات که از کیفیت ترکیب و انضمام قوای عالم بالا با موجودات عالم پایین،برای انجام تاثیرات غریبه بحث میکند.
ریمیا:یا شعبده بازی که چگونگی استفاده از قوای مادی و خواص موجودات برای وانمود کردن آثار خارق العاده ای به حس صحبت میکند.
این چهار قسم را به ضمیمه فن کیمیا علوم پنج گانه مخفی(علوم غریبه) می نامند.
که درباره ارتباط اعداد و حروف مطالب به یکدیگر و تشکیل جدول های خاصی بصورت مثلث یا مربع و قرار دادن حروف یا اعداد مزبور در خانه های آن به طرز مخصوصی برای رسیدن به مطالب مختلف استفاده می شود.(پایان نقل از تفسیر المیزان).
زندیقی از امام صادق(ع)پرسید : منشا جادو چیست و چگونه جادوگر می تواند آن کارهای شگفت آور را انجام دهد؟
حضرت فرمود : جادو گونه های مختلفی دارد : گونه ای ازآن به منزله طبابت است همان طور که پزشکان برای هر بیماری و دردی دارویی درست کرده اند , در علم سحر نیز جادوگران برای هر صحتی آفتی و برای هر عافیتی درد و رنجی وبرای هر کاری چاره ای اندیشیده اند
گونه ای دیگر از آن چشم بندی(شعبده) چالاکی , مهارت وتردستی است
نوع دیگری از آن اموری است که جن گیرها از جنیان فرا می گیرند نزدیکترین عقیده درباره جادو به واقعیت آن است که جادو به منزله طبابت است جادوگر مردی را جادومی کند که نتواند با زن نزدیکی نماید و پزشک می آید و او را از طریق دیگری (دارو و نه جادو)معالجه می کند و بهبود می یابد.
در حدیث احتجاج از امام صادق (ع) شعبده را از اقسام سحر دانسته اند.
به اتفاق جمیع فقها،شعبده (چشم بندی) حرام است.
کهانت یا فال‌گویی، و آن عملی است که موجب اطاعت بعضی أجنه از فرمان انسان می‌گردد که از آن به تسخیر جن تعبیر می‌کنند و قریب به سحر می‌باشد.
کاهن کسی است که برای او صاحب رایی از طایفه جن می باشد که به او امور مخفی را خبر میدهد،مثلا فلان مال دزدیده شده کجاست یا دزد آن کیست یا گمشده کجا است.
امام صادق (ع):کسی که کهانت کند و کسی که نزد کاهن برود تا برایش کهانت کند از دین محمد (ص) بیرون شده است.
امام صادق (ع):از جمله کسبهای حرام، کهانت را ذکر می فرماید و اجرت بر آنرا حرام می داند.
امام صادق (ع)نقل شده، در این حدیث میخوانیم: "یکی از ساحران و جادوگران که در برابر انجام عمل سحر مزد میگرفت خدمت امام صادق (ع) رسید و عرض کرد: حرفه من سحر بوده است و در برابر آن مزد میگرفتم، خرج زندگی من نیز از همین راه تامین میشد، و با همان در آمد، حج خانۀ خدا را انجام دادهام، ولی اکنون آن را ترک و توبه کردهام، آیا برای من راه نجاتی هست؟
امام صادق(ع) در پاسخ فرمود: "عقدۀ سحر را بگشا، ولی گره جادوگری مزن"
از این حدیث استفاده میشود که برای گشودن گره سحر، آموختن و عمل آن بی اشکال است. همچنین در موارد دیگری اسلام یادگیری سحر را جایز دانسته است از جمله:
1-فرا گرفتن سحر برای از بین بردن آثار سحر از کسانی که از سحر آسیب دیده اند.
2-برای باطل کردن ادعای مدعیان دروغین نبوت.
3-یاد گرفتن آن به منظور از بین بردن سحر ساحران.
منابع
سایت ویکی فقه
سایت حوزه دات نت
گناهان کبیره
میزان الحکمه